مقدمه : تا به حال فکر کردهاید چه چیزی از...ادامۀ مطلب
امروزه جوشکاری به عنوان یکی از پردرآمدترین مشاغل فنی شناخته می‌شود. درآمد جوشکاری با توجه به تخصص و مهارت فرد می‌تواند بسیار قابل توجه باشد، به‌خصوص در زمینه‌های تخصصی مانند جوشکاری فلزات نازک. آموزشگاه جوشکاری ولداسکیل با درک این نیاز، دوره‌های تخصصی جامعی را در این زمینه ارائه می‌دهد.
جوشکاری فلزات نازک یکی از ظریف‌ترین و تخصصی‌ترین شاخه‌های این حرفه است که نیازمند دقت و مهارت ویژه می‌باشد. برای درک بهتر این موضوع، لازم است با سه تکنیک اصلی آشنا شویم: آموزش جوشکاری الکترود که پایه‌ای‌ترین روش است، آموزش جوشکاری آرگون که دقیق‌ترین روش برای فلزات نازک محسوب می‌شود، و آموزش جوشکاری CO2 که در صنعت کاربرد گسترده‌ای دارد.
کسب مدرک جوشکاری معتبر در این زمینه، نه تنها مسیر ورود به بازار کار را هموار می‌کند، بلکه امکان فعالیت در پروژه‌های تخصصی و بین‌المللی را نیز فراهم می‌آورد. این مدارک، تضمینی برای صلاحیت فنی جوشکاران در کار با فلزات نازک و حساس هستند.
در ادامه این مقاله، به بررسی دقیق هر یک از این روش‌ها و تکنیک‌های تخصصی جوشکاری فلزات نازک خواهیم پرداخت.
جوشکاری فلزات نازک با الکترود یکی از چالش‌برانگیزترین تکنیک‌های جوشکاری است که نیازمند مهارت و دقت بالایی می‌باشد. در این روش، حرارت ورودی به قطعه کار باید به دقت کنترل شود تا از سوراخ شدن یا تغییر شکل فلز جلوگیری شود. برخلاف تصور عموم، جوشکاری با الکترود برای فلزات نازک کاملاً امکان‌پذیر است، به شرط آنکه اصول و تکنیک‌های صحیح آن رعایت شود.
1. دستگاه جوش الکترود
– دستگاه با قابلیت تنظیم آمپر پایین (30 تا 80 آمپر)
– ترجیحاً دستگاه‌های اینورتری به دلیل کنترل بهتر جریان
2. الکترود مناسب
– الکترودهای E6013 با قطر 2 یا 2.5 میلیمتر
– الکترودهای مخصوص فلزات نازک (مانند سری 7018)
3. تجهیزات ایمنی
– ماسک جوشکاری اتوماتیک
– دستکش نسوز
– پیش‌بند چرمی
– کفش ایمنی
4. ابزار جانبی
– چکش گل‌زنی
– برس سیمی
– انبر قطعه‌گیر
– خط‌کش فلزی
– گونیا
1. تنظیم آمپر مناسب
– برای الکترود 2 میلیمتری: 40-50 آمپر
– برای الکترود 2.5 میلیمتری: 50-65 آمپر
– تست آمپر روی یک قطعه مشابه قبل از شروع کار اصلی
2. خال‌جوش زدن
– ایجاد خال‌جوش‌های کوچک در فواصل منظم
– فاصله خال‌جوش‌ها: هر 3-4 سانتیمتر
– اطمینان از سرد شدن هر خال قبل از زدن خال بعدی
3. تکنیک حرکت دست
– زاویه الکترود: 70-80 درجه
– حرکت سریع و یکنواخت
– عدم توقف در یک نقطه
– استفاده از تکنیک ضربه‌ای برای کنترل بهتر حرارت
4. کنترل حوضچه مذاب
– نگه‌داری حوضچه مذاب کوچک
– حرکت سریع‌تر در لبه‌های کار
– جلوگیری از تجمع حرارت در یک نقطه
5. تکنیک‌های پیشرفته
– جوشکاری پشت سر هم (پاس متوالی)
– جوشکاری نقطه‌ای کنترل شده
– استفاده از صفحه پشت‌بند مسی جهت انتقال دما سریع در صورت نیاز
جوشکاری آرگون یا TIG دقیق‌ترین روش برای جوشکاری ورق‌های نازک است. این روش به دلیل کنترل دقیق حرارت و قابلیت تنظیم ظریف پارامترها، بهترین گزینه برای جوشکاری قطعات حساس و نازک محسوب می‌شود. در جوشکاری آرگون، قوس الکتریکی بین الکترود تنگستن و قطعه کار برقرار می‌شود و گاز آرگون از منطقه جوش محافظت می‌کند.
1. دستگاه جوش تیگ
– قابلیت تنظیم آمپر از 5 تا 200
– سیستم پالس برای کنترل بهتر حرارت
– امکان تنظیم پیش گاز و پس گاز
2. تورچ تیگ
– تورچ هوا خنک برای آمپرهای پایین
– نازل سرامیکی شماره 4 یا 5
– کلاهک بلند برای دسترسی بهتر
3. الکترود تنگستن
– الکترود تنگستن خالص برای آلومینیوم
– الکترود تنگستن 2 درصد توریوم‌دار برای فولاد
– قطر 1.6 یا 2.4 میلیمتر
4. گاز و تجهیزات گاز
– کپسول گاز آرگون خالص
– فلومتر دقیق
– شیلنگ مخصوص گاز آرگون
1. تنظیمات اولیه
– تنظیم آمپر: 30-50 آمپر برای ورق 1 میلیمتر
– جریان گاز: 7-8 لیتر در دقیقه
– تیز کردن صحیح نوک الکترود
2. تکنیک شروع جوش
– استفاده از پدال برای کنترل تدریجی جریان
– ایجاد حوضچه مذاب کوچک
– شروع از لبه و حرکت تدریجی
3. حرکت دست
– زاویه تورچ: 15 درجه نسبت به خط عمود
– فاصله نوک الکترود تا قطعه: 2-3 میلیمتر
– حرکت نرم و یکنواخت دست
4. تکنیک پالس دستی
– حرکت جلو و عقب منظم
– کنترل اندازه حوضچه مذاب
– زمان‌بندی مناسب برای خنک شدن
5. تکنیک‌های ویژه
– خال جوش زدن در فواصل منظم
– استفاده از فیکسچر مناسب
– جوشکاری متناوب برای کاهش اعوجاج
6. کنترل حرارت
– استفاده از پالس دستگاه در صورت امکان
– توقف کوتاه در انتهای هر پاس
– خنک کردن قطعه بین پاس‌ها
جوشکاری CO2 یا میگ/مگ، روشی مناسب برای جوشکاری ورق‌های نازک است که سرعت بالایی دارد. این روش با استفاده از سیم جوش نازک و تنظیمات مناسب ولتاژ و سرعت سیم، امکان جوشکاری ورق‌های نازک را با کمترین تغییر شکل فراهم می‌کند. موفقیت در این روش به تنظیمات دقیق دستگاه و مهارت جوشکار بستگی دارد.
1. دستگاه جوش CO2
– قابلیت تنظیم ولتاژ و آمپر دقیق
– سیستم پالس برای کنترل بهتر قوس
– تنظیم اینداکتانس برای کنترل پاشش
2. تورچ مناسب
– تورچ سبک و باریک
– نازل شماره 12
– لاینر تفلونی برای سیم نازک
3. سیم جوش
– سیم جوش 0.8 میلیمتری
– نوع سیم: ER70S-6 برای فولاد
– کیفیت بالا و سطح صاف
4. گاز محافظ
– مخلوط 80/20 (آرگون/CO2)
– تنظیم دبی 8-10 لیتر در دقیقه
– فلومتر دقیق
1. تنظیمات دستگاه
– ولتاژ: 16-18 ولت برای ورق 1 میلیمتر
– سرعت سیم: متناسب با ولتاژ
– تنظیم اینداکتانس در حالت نرم
2. آماده‌سازی قطعه
– تمیزکاری کامل سطح
– فیکس کردن مناسب قطعات
– رعایت فاصله مناسب درز
3. تکنیک حرکت
– زاویه تورچ: 15-20 درجه
– فاصله نازل تا قطعه: 8-10 میلیمتر
– سرعت یکنواخت و مناسب
4. تکنیک خال جوش
– خال‌های کوچک و سریع
– فاصله منظم خال‌ها
– کنترل سرعت خال زدن
5. جوشکاری پیوسته
– حرکت دورانی کوچک
– سرعت ثابت و مناسب
– عدم توقف در یک نقطه
6. کنترل تغییر شکل
– جوشکاری متناوب
– استفاده از فیکسچر مناسب
– خنک کاری بین پاس‌ها
7. تکنیک‌های تکمیلی
– استفاده از حالت پالس
– جوشکاری پشت به جلو
– کنترل طول قوس
یکی از روش‌های مؤثر برای کنترل حرارت و بهبود کیفیت جوش در فرآیند جوشکاری فلزات نازک، بهره‌گیری از پشت‌بند مسی (Copper Backing Bar) است. این تکنیک به‌ویژه زمانی که با خطر سوختگی (burn-through)، اعوجاج بیش از حد و نیاز به کیفیت بالای ریشه جوش مواجه هستیم، کاربرد فراوانی دارد.
پشت‌بند مسی، قطعه‌ای از جنس مس است که در پشت درز اتصال قطعات نازک قرار می‌گیرد و تماس کاملی با سطح پشتی آن‌ها دارد. وظیفه اصلی آن عبارت است از:
1. جذب و انتقال سریع حرارت (Heat Sink): مس به دلیل رسانایی حرارتی بسیار بالا، حرارت اضافی ناحیه جوش را به سرعت جذب و از قطعه کار دور می‌کند. این امر مانع از تجمع بیش از حد گرما در فلز نازک شده و از ذوب شدن و سوراخ شدن آن (burn-through) جلوگیری می‌کند.
2. پشتیبانی از حوضچه مذاب: پشت‌بند به عنوان یک تکیه‌گاه فیزیکی عمل کرده و از ریزش مذاب در سمت ریشه جوش جلوگیری می‌کند. این موضوع به شکل‌گیری یک گرده جوش (root bead) یکنواخت و با نفوذ مناسب کمک شایانی می‌کند.
3. شکل‌دهی به ریشه جوش: در برخی موارد، می‌توان شیاری با شکل دلخواه روی سطح پشت‌بند مسی ایجاد کرد تا شکل ریشه جوش مطابق با آن فرم بگیرد.
جلوگیری مؤثر از سوختگی و سوراخ شدن: مهم‌ترین مزیت این روش در کار با ورق‌های نازک، کنترل دقیق حرارت و ممانعت از تخریب قطعه کار است.
کاهش قابل توجه اعوجاج: با جذب سریع حرارت، تنش‌های حرارتی و در نتیجه اعوجاج و تابیدگی قطعه کار به میزان چشمگیری کاهش می‌یابد. این امر در جوشکاری فلزات نازک که مستعد تغییر شکل هستند، بسیار حیاتی است.
بهبود کیفیت و ظاهر ریشه جوش: پشت‌بند مسی به ایجاد یک ریشه جوش صاف، یکنواخت و بدون عیب کمک کرده و نیاز به سنگ‌زنی یا تمیزکاری پشت جوش را کاهش می‌دهد یا حذف می‌کند.
امکان استفاده از جریان جوشکاری بالاتر (در برخی موارد): به دلیل وجود هیت سینک مسی، گاهی می‌توان با جریان کمی بالاتر جوشکاری کرد که منجر به افزایش سرعت فرآیند می‌شود، بدون آنکه خطر سوختگی افزایش یابد.
عدم چسبندگی به مذاب (معمولاً): مس تمایل کمی به چسبیدن به مذاب فولاد یا فولاد ضدزنگ دارد، لذا پس از جوشکاری به راحتی از قطعه جدا می‌شود (به شرط تمیز بودن سطوح).
نکات مهم:
اطمینان از تماس کامل و محکم پشت‌بند با سطح پشتی قطعه کار ضروری است. هرگونه فاصله هوایی، کارایی آن را به عنوان هیت سینک کاهش می‌دهد.
تمیز بودن سطح پشت‌بند و قطعه کار برای انتقال حرارت بهتر و جلوگیری از ورود آلودگی به جوش اهمیت دارد.
در مجموع، استفاده از پشت‌بند مسی یک تکنیک ارزشمند و کارآمد برای غلبه بر چالش‌های رایج در جوشکاری فلزات نازک محسوب می‌شود که به دستیابی به اتصالات با کیفیت بالا، کنترل اعوجاج و جلوگیری از سوختگی کمک شایانی می‌کند.
در بررسی جامع سه روش اصلی جوشکاری فلزات نازک، هر روش مزایا و کاربردهای خاص خود را دارد:
روش الکترود
– مناسب برای کارهای تعمیراتی و در دسترس‌ترین روش
– نیازمند مهارت بالا برای جلوگیری از سوختگی
– مقرون به صرفه از نظر هزینه تجهیزات
– محدودیت در ضخامت‌های خیلی کم
روش آرگون (تیگ)
– بهترین کیفیت جوش در فلزات نازک
– کنترل دقیق حرارت و ظاهر زیبای جوش
– مناسب برای کارهای حساس و دقیق
– سرعت پایین و هزینه بالای تجهیزات
روش CO2 (میگ/مگ)
– سرعت بالا در تولید
– مناسب برای کارهای صنعتی
– نیاز به تنظیمات دقیق دستگاه
– امکان جوشکاری در موقعیت‌های مختلف
توصیه‌های کاربردی
1. برای کارهای خانگی و تعمیرات کوچک: روش الکترود
2. برای کارهای حساس و دقیق: روش آرگون
3. برای تولید انبوه و کارهای صنعتی: روش CO2
نکته مهم: موفقیت در جوشکاری فلزات نازک، مستلزم رعایت اصول ایمنی، آموزش صحیح و تمرین مداوم است. انتخاب روش مناسب به عواملی مانند نوع کار، بودجه، زمان در دسترس و دقت مورد نیاز بستگی دارد.
توصیه نهایی: برای دستیابی به بهترین نتیجه، پیشنهاد می‌شود جوشکاران مبتدی ابتدا با یک روش شروع کرده و پس از تسلط کافی، به سراغ یادگیری سایر روش‌ها بروند.
با رعایت اصول فنی و ایمنی در هر سه روش، می‌توان به نتایج مطلوب در جوشکاری فلزات نازک دست یافت.
برای ورود به بازار کار جوشکاری، داشتن مدرک معتبر و مهارت کافی ضروری است. آموزشگاه جوشکاری ولداسکیل با سال‌ها تجربه در آموزش جوشکاری، آماده ارائه خدمات آموزشی در زمینه‌های:
– آموزش جوشکاری الکترود
– آموزش جوشکاری آرگون (تیگ)
– آموزش جوشکاری CO2 (میگ/مگ)
– آموزش تخصصی جوشکاری فلزات نازک
– صدور مدرک معتبر جوشکاری
می باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر، مشاوره رایگان و ثبت نام در دوره‌های آموزشی با شماره 09376060577 تماس بگیرید.
مقدمه : تا به حال فکر کردهاید چه چیزی از...ادامۀ مطلب
مقدمه : داغ شدن کابل جوشکاری یکی از مشکلات رایجی...ادامۀ مطلب
مقدمه : در شرایط اقتصادی امروز ایران، گلایه جوشکاران از...ادامۀ مطلب
